Waarom opnieuw investeren in juridisch gekibbel rond trage wegen?
06 Mei 2021
De stad Aarschot trekt naar Cassatie omwille van een trage wegenvonnis, waarin de stad eigenlijk al aan haar verplichtingen voldoet. Groen maakt zich zorgen over deze dure en onnodige procedure.
Steeds meer Aarschotse trage wegen worden opengesteld. Het ontpopt zich tot een pracht van een wandel- en fietsnetwerk dicht bij huis waar velen dankbaar gebruik van maken. Een wandeling of fietstocht langs rustige wegen in het groen, een goeiedag van een andere wandelaar of fietser, het kan ferm deugd doen.
In 2018 en 2019 werd de stad echter terug op het matje geroepen omdat een aantal trage wegen in Gelrode niet in orde waren. Aarschot kreeg telkens 3 jaar de tijd om orde op zaken te stellen. Zoniet zou de teller van de dwangsommen onverbiddelijk opnieuw beginnen lopen.
De stad besliste in april 2021 om beroep aan te tekenen bij het hof van cassatie tegen deze 2 vonnissen. Dit begrijpen wij niet. Het hof van cassatie doet geen uitspraak over de grond van de zaak, het hof kijkt na of er procedurefouten zijn geweest tijdens het proces die hebben geleid tot de 2 vonnissen.
We vroegen waarom de stad tijd, geld en energie in een juridische veldslag over procedures wil steken. Waarom die tijd, geld en energie niet meteen steken in de uitvoer van het vonnis?
Het antwoord was dat de stad dit moest doen omdat de rechten van de stad door het vonnis werden geschonden, alhoewel ons werd bevestigd dat de stad de trage wegen waarover het ging, werden open gemaakt en er de stad dus eigenlijk geen schadevergoeding boven het hoofd hangt.
Huh? Niemand wint hierbij, enkel de juristen die hiervoor betaald worden. De juridische strijd rond de trage wegen heeft Aarschot al meer dan genoeg gekost. Aarschot is meer gebaat met een mooi en uitgebreid trage wegennetwerk (en mooi is het zeer zeker!), dan met juridisch gekibbel.
